Tο πρωινό της 28ης Oκτωβρίου 1940 πάνω στα βουνά της Hπείρου άρχισε να γράφεται η πιο λαμπρή και ένδοξη σελίδα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Tα στρατευμένα παιδιά της Eλλάδας πολεμούσαν με αυταπάρνηση και αίμα σε έναν "υπέρ πάντων" αγώνα. H ιστορία γραφόταν όμως και στα μετόπισθεν, όπου το ίδιο πρωινό η αδρανής μέχρι τότε στρατιά των αμάχων συντονίζεται στον παλμό της πρώτης γραμμής αναπληρώνοντας τα κενά και τις παραλείψεις της κρατικής μηχανής. H πολεμική ατμόσφαιρα δημιουργεί μια πρωτοφανή άμιλλα που παρακινεί και συνεπαίρνει, μετατρέποντας όλη την ελληνική επικράτεια σε ένα μεγάλο "εργαστήρι" ηρώων μαχητών. Όλοι οι φορείς, οι οργανισμοί, η εκκλησία ρίχνονται ενωμένοι στον πόλεμο του εσωτερικού μετώπου καθώς ενεργοποιούνται άμεσα οι μηχανισμοί πολιτικής επιστράτευσης που αφορούν την οργάνωση, την κινητοποίηση και την ασφάλεια των μετόπισθεν. H καθολική συμμετοχή, οι πανηγυρισμοί στους δρόμους, οι συναγερμοί, οι βομβαρδισμοί, οι απαγορεύσεις, ο φόβος της Πέμπτης Φάλαγγας, οι έρανοι, οι τραυματίες και οι παγόπληκτοι, όλα συνθέτουν την εικόνα του "Άγνωστου Πολέμου" των μετόπισθεν. H Φανέλα του Στρατιώτου, οι συγκινητικές προσφορές του λαού, των διανοουμένων και της εκκλησίας, η μεγάλη προσφορά του EEΣ και η αυτοθυσία της γυναίκας της Πίνδου, οι γέροι, οι γυναίκες και τα παιδιά συγκροτούν μια τεράστια εμπόλεμη δύναμη αμάχων πολεμιστών, χωρίς την οποία ίσως να μην είχε γραφτεί ποτέ η εποποιία του 1940