Αφορµή για τον παρόντα τόµο αποτέλεσε η ηµερίδα που διοργάνωσε το Τµήµα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστηµίου τον Μάρτιο του 2017 προς τιµήν της οµότιµης καθηγήτριας Δήµητρας Γκέφου-Μαδιανού, ως ελάχιστη αναγνώριση της ανεκτίµητης συµβολής της στην ίδρυση και λειτουργία του τµήµατος και στα ελληνικά ανθρωπολογικά πράγµατα γενικότερα. Η πολυσχιδής συµβολή της Δ. Γκέφου-Μαδιανού δε συνίσταται µόνο στη θεσµική εδραίωση της ανθρωπολογίας στον ελληνικό ακαδηµαϊκό χώρο, αλλά και στη µέριµνα για τις προοπτικές της ανθρωπολογίας στην Ελλάδα. Μιας ανθρωπολογίας πολυφωνικής, κοσµοπολίτικης, ανοικτής στα κριτικά ρεύµατα και τη διεπιστηµονικότητα, στον αναστοχασµό, στην αποαποικιοποίηση από εξουσιαστικές πρακτικές, στα φλέγοντα ζητήµατα του σύγχρονου κόσµου. Η ανθρωπολογία αυτή, την οποία η ίδια η Δ. Γκέφου-Μαδιανού µε συνέπεια υπηρετεί, αναγνωρίζει τον σηµαντικό ρόλο της εθνογραφικής έρευνας στην παραγωγή θεωρίας, τη σηµασία της διαρκούς κριτικής (επαν)εξέτασης των µεθοδολογικών και εννοιολογικών της εργαλείων, καθώς και των συνθηκών της παραγωγής της. Με αφετηρία το πλούσιο ερευνητικό και διδακτικό έργο της τιµώµενης επιχειρείται στον τόµο ετούτο µια ιχνηλάτηση των τάσεων που συναντώνται σήµερα, τριάντα χρόνια µετά τη θεσµοθέτηση της ανθρωπολογίας στον ελληνικό ακαδηµαϊκό χώρο, καθώς και µια διερεύνηση των θεµατικών, µεθοδολογικών, εννοιολογικών προκλήσεων που καλείται να αντιµετωπίσει η ανθρωπολογία στην Ελλάδα, και τον κόσµο, στο ξεκίνηµα του 21ου αιώνα.