Πόσα μικρά θαύματα θα μπορούσε να πραγματοποιήσει ο άνθρωπος που θα αποφάσιζε να γνωρίσει ποιος πραγματικά είναι, όχι μαθαίνοντας κάτι, αλλά αφαιρώντας όλα εκείνα τα επίπλαστα στοιχεία με τα οποία από μικρό παιδί τον έχουν φορτώσει και προγραμματίσει, σαν νευρόσπαστο, οι οικογενειακές, θρησκευτικές, φιλοσοφικές, πολιτικές κ.α. προκαταλήψεις και δόγματα! Και τι αίσθηση γαλήνης και χαράς θα δοκίμαζε αν αποφάσιζε να ζήσει την ζωή του με απλότητα και φυσικότητα, μη θέλοντας να ελέγχει κανέναν άλλον, παρά μόνον τον εαυτό του! Όμως, τι είδους “προσπάθεια” απαιτεί η πραγματοποίηση μιας τέτοιας εσωτερικής εργασίας και τι είδους “θυσίες”; Και το κυριότερο, είμαστε άραγε όλοι έτοιμοι να την ξεκινήσουμε και να την φέρουμε εις πέρας; Στο νέο βιβλίο του ο Ευγένιος Γιαρένης, διδάκτορας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, περιγράφει την πορεία εξέλιξης ενός εσωτερικού ταξιδιού για την μεταμόρφωση της ανθρώπινης συνείδησης, που ενώ είναι εύκολο και απλό, φαντάζει δύσκολο και σύνθετο για όποιον δεν αντιλαμβάνεται το ότι ενώ ως άνθρωπος είναι ένα αδύναμο και παροδικό ον, μπορεί ωστόσο να αγγίξει το άχρονο και το υπέρτατο, συμμετέχοντας σε αυτό, όχι με τον μικρό υπολογιστικό νου και τις αισθήσεις, άλλα με κάτι που τα συμπεριλαμβάνει, υπερβαίνοντάς τα, ταυτοχρόνως.