Η αναπηρία είναι µια πολυσύνθετη, αόριστη και γενική έννοια. Τη δυσκολία ορισµού της µαρτυρά το γεγονός ότι στον όρο ανάπηροι υπάγονται πολλές και διαφορετικές κατηγορίες ατόµων µε ποικίλα (σωµατικά, νοητικά, ψυχικά κ.λπ.) προβλήµατα και πολύ διαφορετικά βιώµατα εξέλιξης και αλληλεπίδρασης. Προπάντων όµως η αναπηρία συνιστά µια κοινωνική κατασκευή, η οποία αγγίζει όλους τους τοµείς της ζωής των ανθρώπων (εκπαιδευτικό, κοινωνικό, οικονοµικό, επαγγελµατικό) και συνδέεται µε διαφορετικές επιστηµονικές, ιδεολογικές και πολιτικές αντιλήψεις. Το βιβλίο εξετάζει µέσα από µια ψυχοπαιδαγωγική οπτική την αναπηρία ως ολότητα. Περιγράφει τις διαφορετικές απόψεις και παρουσιάζει τα µοντέλα που έχουν κατά καιρούς αναπτυχθεί για την αναπηρία. Σκιαγραφεί το αντικείµενο και τους στόχους της Ειδικής Αγωγής σε σχέση µε τη στήριξη και τη βοήθεια στα ανάπηρα άτοµα. Τέλος, διερευνά διεξοδικά το ζήτηµα της ένταξης των ανάπηρων ατόµων στο γενικό σχολικό σύστηµα, καθώς και το αντικείµενο της συµπεριληπτικής εκπαίδευσης, όπως έχει αναπτυχθεί στη σύγχρονη κοινωνική πραγµατικότητα. Το βιβλίο απευθύνεται σε όλους αυτούς που ασχολούνται µε τον τοµέα της εκπαίδευσης, της ειδικής αγωγής και της αναπηρίας (ειδικούς, παιδαγωγούς, φοιτητές, κοινωνικούς επιστήµονες, υπεύθυνους για τη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής), αλλά και σε όσους ενδιαφέρονται γενικότερα για ένα ζήτηµα που αφορά σε µεγάλη έκταση το κοινωνικό σύνολο.