Ο Ν. Κοτζιάς διατυπώνει µια νέα ερµηνεία των πολιτικών-θεσµικών επιπτώσεων της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Κρίσης. Μέσα από την εξέταση των αυτοκρατοριών τα 500 τελευταία χρόνια καταλήγει στο συµπέρασµα ότι η ΕΕ µετεξελίσσεται σε µια αυτοκρατορία στηριζόµενη: α) στις χρηµατοπιστωτικές αγορές, β) στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών, γ) στη Γερµανία. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι στην ΕΕ κυριαρχεί όλο και περισσότερο η τάση άνισης διαβάθµισης των κρατών-µελών της. Δηµιουργείται µια αλυσίδα στην κορυφή της οποίας βρίσκεται η Γερµανία, η οποία κατέχει την πρωτοκαθεδρία στην ΕΕ, και στο κάτω µέρος ο ευρωπαϊκός Νότος. Οι ισχυρές χώρες της ΕΕ, ιδιαίτερα η Γερµανία, χαρακτηρίζονται πλέον από «οικονοµικό πολιτιστικό εθνικισµό», ακόµα και «ρατσισµό». Η τάση της ΕΕ να αναπτυχθεί σε αυτοκρατορία συνδέεται µε την εξέλιξη της Γερµανίας σε ένα είδος «αυτοκρατορικού κράτους», µιας Νέας Ρώµης που είναι το πραγµατικό κέντρο του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Αυτή η αλλαγή συνδέεται µε τη µετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους. Ο συγγραφέας δείχνει µέσα από τις εµπειρίες και τις θεωρητικές συζητήσεις του παρελθόντος, µε σειρά συγκρίσεων, τι είναι και πώς ορίζεται η «αποικία χρέους». Ο συγγραφέας αναλύει το σηµερινό σύστηµα επιτροπείας που έχει στηθεί στην Ελλάδα. Πώς και µε ποιους µηχανισµούς, θεσµούς, προγράµµατα λειτουργεί αυτό. Τις καταστροφικές επιδιώξεις της Τρόικας και των Γερµανών. Τις τεράστιες ευθύνες της ελληνικής ολιγαρχίας και διαπλοκής. Τις επιπτώσεις που έχει η µετατροπή της Ελλάδας σε αποικία χρέους στην κοινωνία και την οικονοµία της, καθώς και στην Κύπρο. Αναλύει το δηµοκρατικό πρόβληµα και το πρόβληµα κυριαρχίας που προκύπτει για την «Ελλάδα αποικία χρέους». Διατυπώνει προτάσεις.