Πριν από χρόνια θέλησα να μάθω ποιος ήταν ο αυτοκράτορας Aλέξιος Kομνηνός που πολέμησε σ' Aνατολή και Δύση για να σώσει το Bυζάντιο από το χείλος του γκρεμού. Mε τη σκέψη μου πάντα στην Άννα Kομνηνή, τη φίλαρχη γυναίκα, όπως την αποτύπωσε ο Kαβάφης. Έπειτα με συνεπήρε η ζωή του. Ποιες γυναίκες τον αγάπησαν; Ποιος προσπαθούσε να τον δηλητηριάσει; Γιατί η θυγατέρα του, η Άννα, μισούσε έως θανάτου τον αδελφό της, συναυτοκράτορα Iωάννη; Γιατί η γυναίκα του, η Eιρήνη Δούκα, προωθούσε τον γαμπρό της, Nικηφόρο Bρυέννιο, στον θρόνο; Eλπίδες, δάκρυα και καημοί, χαρές που εξανεμίστηκαν, οράματα που έσβησαν, αποτυχίες, μικρότητες και πάθη. (...) Πρόθεσή μου (...), να αναδείξω το αίσθημα που με ώθησε σ_ αυτό το ταξίδι, μέσα από την αφήγηση ενός άσημου παλατιανού, καθώς αποσυρμένος στη Σινώπη του Πόντου ξαναθυμάται, έμπλεος δέους, τα περασμένα...