Από μικρή η Αρετή βασανιζόταν από τρομακτικά οράματα. Στα δώδεκά της, έχοντας χάσει πατέρα και αδερφό, καταφεύγει με τη μητέρα της στο σπίτι της γιαγιάς σ' ένα μικρό χωριό της παραμεθορίου. Στα δεκάξι της φαίνεται να έχει ορθοποδίσει, και τότε αρχίζουν τα καλέσματα του αδερφού, που την προειδοποιεί γι' αυτό που έρχεται... Αρχικά αντιμετωπίζει το όνειρο ως αποκύημα της φαντασίας της. Όταν όμως ερωτεύεται τον Βλαδίμηρο, η ευτυχία της μοιάζει θνησιγενής· γιατί οι εφιάλτες που την κατέτρυχαν μικρή εισβάλλουν ταυτόχρονα με τον έρωτα στη ζωή της. Έπειτα ο αγαπημένος της εξαφανίζεται κι αυτή αποφασίζει πως πρέπει να αγνοήσει τον πόνο της απόρριψης και να αντιμετωπίσει με όλες της τις δυνάμεις αυτούς που παραμονεύουν στο σκοτάδι κι έρχονται με την ομίχλη... ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥ. ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ... ΤΑ ΔΥΟ ΑΔΕΡΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΕΝΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ.