Το μόνο που τον κρατούσε στη ζωή ήταν ο φόβος. Συνέχισε να τρέχει, φανταζόταν ότι ξέσκιζαν το δικό του κορμί, λαχταρούσε το νερό, το ποτάμι. Η βροχή έπεφτε. Δεν είχε άλλη ανάσα για να τρέξει. Το αίμα και η μυρωδιά ξεπλύθηκαν αποπάνω του. Έφτασε όσο πιο μακριά μπορούσε και τότε κατέρρευσε. Έκλεισε τα μάτια και άνοιξε διάπλατα το στόμα του. Εκείνη τη νύχτα δεν κοιμήθηκε. Ο Κάρλος εξαφανίζεται. Την υπόθεση αναλαμβάνει ένας συνταξιούχος επιθεωρητής. Αυτό που θα έπρεπε να είναι μια έρευνα ρουτίνας μετατρέπεται σε κάτι παράξενο και απειλητικό. Καθώς ο επιθεωρητής ακολουθεί τα ίχνη του εξαφανισμένου νεαρού άνδρα, οδηγείται έξω από την πόλη, στην καρδιά του δάσους, όπου έρχεται αντιμέτωπος με τον τρόμο αλλά και το θαύμα.