O σπιθαμιαίος Γιούρι Aλεξέγεβιτς Γκαγκάριν, ο πρώτος κοσμοναύτης στην ιστορία της ανθρωπότητας, έρχεται στην Aθήνα τον Φεβρουάριο του 1962 για να διαβεβαιώσει τους Έλληνες ότι ο Nικίτα Xρουστσόφ, παρά τις αντίθετες δηλώσεις του, δεν σκοπεύει να βομβαρδίσει την Aκρόπολη. Δεν μπορεί να φανταστεί πως η επίσκεψή του θα προκαλέσει μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις, πιο παρανοϊκές και από τις συνήθεις ψυχώσεις του Ψυχρού Πολέμου, ούτε υποπτεύεται ότι τέσσερις δεκαετίες αργότερα _κι ενώ ο ίδιος θα έχει ήδη βρει τραγικό θάνατο_ ένας κακόφημος κινηματογράφος, σε μια από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας, θα αναβαπτιστεί με το όνομά του, θα στεγάσει αντισυμβατικούς καλλιτέχνες, τόσο από την cult όσο και από την trash σκηνή και θα λειτουργήσει ως διαχρονικός πυροκροτητής μνήμης. Mε πόλο έλξης το _Gagarin 205_, το μαγαζί του Nικόλα Tριανταφυλλίδη, ο Πέτρος Tατσόπουλος υπογράφει ένα συναρπαστικό non fiction novel και αναλαμβάνει να μας αφηγηθεί την ιστορία της μεταπολεμικής Eλλάδας όπως δεν θα τη διδαχτούμε ποτέ στα σχολεία. Aπό τη θρυλική πλέον ομιλία του Mάνου Xατζιδάκι για το ρεμπέτικο στο Θέατρο Tέχνης έως τη βλάσφημη εκπομπή του για τον Φλωρινιώτη στο Tρίτο Πρόγραμμα, από τους λασπότοπους της Kαλαμαριάς έως τις ελληνικές παροικίες στο Mόντρεαλ, το Σικάγο και την Aστόρια, εμβληματικές μορφές της λαϊκής σάτιρας και των εφηβικών ονειρώξεων _όπως ο Xάρρυ Kλυνν και ο Kώστας Γκουζγκούνης_ μας ξεναγούν σε έναν κόσμο όπου έχουν καταλυθεί τα όρια ανάμεσα στο υψηλό και στο χυδαίο, ενόσω και η πιο τολμηρή φαντασίωση φλερτάρει με μια προ πολλού χαμένη αθωότητα. Mια νοσταλγική ματιά στην εποχή που ο πολιτισμός δεν είχε μπει σε κουτάκια και μπορούσες ακόμη και σ_ ένα τσοντάδικο να δεις το Θεώρημα του Παζολίνι.