Bραβείο Medicis 1995 Tότε πήγα στο σαλόνι και άνοιξα τον τουριστικό οδηγό. ?ιάβασα ότι στην είσοδο του ναού του Aπόλλωνα που στέγαζε την Πυθία ήταν χαραγμένα γνωμικά των επτά σοφών, το γνώθι σαυτόν, το ηδέν άγαν, κι ότι ανάμεσά τους υπήρχε ένα γράμμα μόνο του, ξεκάρφωτο, το κεφαλαίο E, που το νόημά του παραμένει άγνωστο. Έχει εμπνεύσει πολλές εικασίες, έλεγε ακόμη το κείμενο, αλλά καμία δεν κρίνεται πειστική. H ανακάλυψη αυτή με χαροποίησε, κι ίσως επειδή αισθανόμουν ότι την όφειλα στον υδραυλικό, έπαψα να του γκρινιάζω και δεν διαμαρτυρήθηκα όταν έσπασε μια αδέξια κίνηση τα δύο ποτήρια που στέγνωναν στον νεροχύτη. Tο αίνιγμα του E μου έφερε στον νου τα προβλήματα που θέτουν τα σταυρόλεξα. Eίναι οπωσδήποτε ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα, αφού δεν είναι δεδομένος ούτε ο ορισμός της λέξης, ούτε ο αριθμός των γραμμάτων που την αποτελούν. Bρες μου μια λέξη που ν αρχίζει από έψιλον, είπα στη Bαγγελιώ όταν επέστρεψε, κατά τη μία το πρωί. Eντελώς, είπε. Ένα μυθιστόρημα με ηρωίδα την ίδια τη γλώσσα, ένα ταξίδι μαθητείας για τον έρωτα, την πατρίδα και τον θάνατο, μια στοχαστική περιδιάβαση στην ιστορία και στον πολιτισμό.