Τέσσερις ιστορίες που διαδραματίζονται σε χώρους υπαρκτούς, για μερικούς ίσως και γνώριμους, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις που αναφέρονται σε ταξικές διαφορές και κοινωνικές συμπεριφορές στο πλαίσιο της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Μία από τις τέσσερις ιστορίες, «Η συμμορία της Μαρμαρένιας Βρύσης», έχει και αυτοβιογραφικά στοιχεία. Η αφήγηση ξετυλίγεται την περίοδο αμέσως μετά την Κατοχή στη γειτονιά των παιδικών χρόνων του συγγραφέα και αποδίδει, μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού της μεσοαστικής τάξης, την ατμόσφαιρα της τραγικής για την πατρίδα μας εποχής του Εμφυλίου. Επομένως ο συνηθισμένος προβληματισμός του αναγνώστη αν τα διηγήματα είναι αποκυήματα της φαντασίας του συγγραφέα ή ανήκουν στην πραγματικότητα αφορά τα υπόλοιπα τρία διηγήματα. Έτσι κι αλλιώς, όποιος καταπιαστεί με αυτές τις ιστορίες μπορεί να τις κατατάξει όπου η πνευματική διαίσθηση αλλά και η αναγνωστική του διάθεση τον οδηγούν, μιας και στην ανθρώπινη σκέψη, ιδιαίτερα στις μέρες μας που η πραγματικότητα λίγο απέχει από τα καμώματα της φαντασίας, σύνορα και περιορισμοί δεν χωρούν. Άλλωστε, όπως είπε ο Μαρκ Τουέιν, η μυθοπλασία από την πραγματικότητα διαφέρει μόνο στο ότι την πρώτη πρέπει να την… αποδεικνύεις.