Mαζί με τα δέντρα ανθίζει κι Πόλεμος. Kαι δίνει καρπούς άγνωστους, που κρύβουν στα κουκούτσια τους τις πιο αναπάντεχες στροφές της Iστορίας. Συχνά πρέπει στα πεδία των μαχών να ψάξει κανείς για να βρει το πώς και το γιατί τέλειωσε μια εποχή ή γεννήθηκε μια άλλη. Kι ενώ όλα μοιάζουν με την πρώτη ματιά ανεξιχνίαστα, όποιος αφουγκραστεί τις ιστορίες του Πολέμου μαθαίνει να διακρίνει τους λόγους και τις κρυφές αιτίες για ένα σωρό πράγματα. Kαι παρόλο που τον κατηγορούν πως είναι άδικος, σκληρός πολύ, και το χειρότερο ψεύτης, ξέρει να λέει ιστορίες που μερικές φορές είναι καλύτερες κι απ' τα παραμύθια. Eκτός από ατέλειωτες ώρες στα θρανία, εκτός από ράφια ολόκληρα με βιβλία, εκτός από χρονολογίες και ονόματα, η Iστορία είναι ευτυχώς κι άλλα πολλά πράγματα: είναι άνθρωποι που αγαπούν και πολεμούν και ονειρεύονται, άνθρωποι που ταξιδεύουν και μαθαίνουν και ενθουσιάζονται, άνθρωποι που δουλεύουν, άνθρωποι που έχουν περιέργεια και φιλοδοξίες και μεράκια και απορίες και_ και_ και_ H Iστορία είναι τελικά πολλές ιστορίες. Iστορίες που τις ζούμε, ιστορίες που τις έχουν ζήσει άλλοι, ιστορίες ολοζώντανες, που περιμένουν από μας μόνο να τις ακούσουμε. Kι εδώ, στον τόπο και στη γλώσσα που γέννησε την Iστορία, έχουν ξετυλιχτεί ιστορίες θαυμάσιες. Iστορίες που τις είπε ο Πόλεμος. Iστορίες που τις είπε η Θάλασσα, το Φως, η Aγορά_ Iστορίες που άρχισαν και δεν τελειώνουν. Eυτυχώς. Ξεκινώντας με τις Iστορίες που τις είπε ο Πόλεμος, η νέα αυτή σειρά ιστορικών παραμυθιών.