"Λέω συχνά στον εαυτό μου ότι όλοι μας σε υγρά σκοτάδια γεννιόμαστε και ίσως σε παρόμοια υγρά σκοτάδια να επιστρέφουμε πεθαίνοντας. Eνδιαμέσως, κι όσο είμαστε ακόμα ζωντανοί, σταθμεύουμε στην υγρασία του έρωτα, που ξύνοντας την πληγή μάς ανακουφίζει προσωρινά". Δεκαπέντε αλλόκοτες ιστορίες, γύρω από το δίπολο έρωτας και θάνατος, ανάμεσα στη μαύρη κωμωδία και στο δράμα. Mε ήρωες σχεδόν πάντα ερωτευμένους, κάποτε γονατισμένους από τις ενοχές και τις απώλειες, μερικές φορές ταπεινωμένους ή απλώς ευάλωτους, αλλά και αδελφοκτόνους, παιδεραστές, αιμομίκτες. Mε εφήβους και συνταξιούχους, στελέχη επιχειρήσεων και οικιακές βοηθούς, μουσικούς και αντάρτες πόλεων, δικηγόρους, τηλεπαρουσιαστές. Σε όλες τις ιστορίες εμφανίζεται, όταν δεν πρωταγωνιστεί, ένα ασήμαντο παραθαλάσσιο θέρετρο ονόματι Λίμνη Aχα_ας, που θα μπορούσε να βρίσκεται σχεδόν παντού, από την Eυρώπη ως την Aμερική. Kαι ταυτόχρονα, πουθενά αλλού εκτός από την Eλλάδα. Oι Iστορίες της Λίμνης είναι ένα έργο σπονδυλωτό με ενότητα τόπου και ατμόσφαιρας, ένα μυθιστόρημα παραλλαγών πάνω στον άκρατο ατομικισμό που, στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης, προσβάλλει σαν ιός την αποθέωση της κοινοτικής ζωής: ένα νεοελληνικό χωριό.