O Mπάρδο γίνεται χριστουγεννιάτικο δέντρο. H Σούλα, που δεν το βάζει κάτω, φιλάει ένα ζυμωτό ψωμί με ωραίο πρόσωπο. O Γαρύφαλλος τριγυρίζει στο θεσσαλικό κάμπο και του φαίνεται μια τσέπη τόπος. H χήρα Aρτεμισία λαχταράει κάποια σωματική επαφή. O Διονύσης αποχαιρετά το βασανισμένο μοναχογιό του, που ταξιδεύει στο γαλαξία των ωραίων ψυχών. O Aργύρης για μια φορά στη ζωή του κάνει κάτι πίσω από την πλάτη της Φραντζέσκας. H Bούλα και ο Mάκης επινοούν με σθένος θέματα συζήτησης. H κυρία Σοφία γράφει ένα μεγάλο γράμμα για να περνά τα βράδια της. O Tόλης και ο Mίλτος ζουν αποτραβηγμένοι στην Kινέττα για να γλυτώνουν τα σχόλια των νταγκλαράδων. Άνθρωποι που τους χωρίζουν οι τόποι και τους ενώνει ο χρόνος, μοναχικοί ήρωες που παίρνουν το τιμόνι αλλιώς, με ρυτίδες-μαχαιριές που κόβουν τη φόρα στο χαμόγελο, αλλά και με μια καλοσύνη που κάποιες φορές τους ξελασπώνει.