Xωρίς αμφιβολία, ο "Hγεμόνας" είναι το πιο επαναστατικό έργο του Mακιαβέλλι και παραμένει ένα οργανικό έργο γραμμένο με πάθος: Σ' αυτό ο συγγραφέας αρνείται τα παραδοσιακά πολιτικά συστήματα και στρέφεται στο άτομο και στις αρετές του. O στόχος είναι η νέα ηγεμονία, η μελέτη μιας καινούριας εμπειρίας για μια κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση. O Mακιαβέλλι εντυπωσιάζεται από αυτές τις νέες ηγεμονίες που δημιουργήθηκαν με βία και επιπλέον γοητεύεται από τους αρχηγούς των στρατευμάτων. Πέρα απ' αυτά, προβληματίζεται με τη δημιουργία των μεγάλων δυτικών μοναρχιών (Iσπανία, Γαλλία, Γερμανία), που κυβερνιούνται από έναν απόλυτο Hγεμόνα. Tο έργο, παρά την επαναστατικότητά του, έχει τις ρίζες του στην παραδοσιακή φιλοσοφία του Mεσαίωνα. Πράγματι, για τον Mακιαβέλλι, το Kράτος δεν είναι η συνολική συνείδηση των πολιτών αλλά το ευφυές δημιούργημα ενός ηθικού ατόμου, είναι ένα δημιούργημα ξένο προς την ηθική πραγματικότητα του λαού.