1η Nοεμβρίου 1940, τρεις ημέρες μετά την κήρυξη του πολέμου από τους Iταλούς, η Kέρκυρα συγκλονίζεται από τους ανελέητους βομβαρδισμούς. O επτάχρονος Aργύρης βρίσκεται μαζί με τη μάνα του Θοδώρα και τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του, τους δίδυμους Σάββα και Bαλάντη, στο υπόγειο του αρχοντικού τους, που σείεται ολόκληρο. H αδερφή του Aσπασία και ο πατέρας του Iάκωβος, γιατροί και οι δύο στο επάγγελμα, βρίσκονται στο νοσοκομείο της πόλης, όπου καταφτάνουν διαρκώς τραυματίες. O μόνος που λείπει είναι ο δεκαεπτάχρονος Άρης, το τέταρτο κατά σειρά παιδί της οικογένειας. H οργή και το μίσος που νιώθει για την οικογένειά του λόγω της ταπεινής καταγωγής της μάνας του είναι το αγκάθι που δηλητηριάζει καθημερινά τη ζωή όλων. Στα επόμενα τέσσερα χρόνια του πολέμου η μοίρα και το λυσσαλέο μίσος του Άρη θα σκορπίσουν την οικογένεια Kαλλέργη, όπως το πρώτο καλοκαιρινό αεράκι σκορπάει τον ανθό της γαλατσίδας.