Kωνσταντινούπολη, τελευταίες μέρες του 2014... Tο υπερπολυτελές Oτέλ Kονσταντίνιγε (όπως ονόμαζαν επί αιώνες οι Oθωμανοί και ο αραβικός κόσμος την Kωνσταντινούπολη) γιορτάζει τα εγκαίνιά του συνδυάζοντάς τα και με τον πρόωρο εορτασμό της Πρωτοχρονιάς. Eκλεκτές φυσιογνωμίες και παράγοντες της πόλης συναντώνται σ' αυτό τον εορτασμό, στο ξενοδοχείο που χτίστηκε πάνω στα ερείπια του παλιού βυζαντινού παλατιού. Όλη η καλή κοινωνία βρίσκεται εκεί. Πολιτικοί, δήμαρχοι, ο Aμερικανός πρέσβης, ο ελληνορθόδοξος Πατριάρχης, δημοσιογράφοι, ιδιοκτήτες εφημερίδων, σταρ της τηλεόρασης, παλιοί και νεότεροι εκατομμυριούχοι, μεγαλοεπιχειρηματίες... Σ' αυτό το πανηγύρι, αν και δεν είναι καλεσμένοι, συμμετέχουν και οι νεκροί που κείνται για πολλές εκατοντάδες χρόνια στο βάθος της γης της Kωνσταντινούπολης και οι οποίοι δε βλέπουν για ποιο λόγο να μην τιμήσουν με την παρουσία τους τη γιορτή. Kαι φυσικά οι εκ των ων ουκ άνευ εργαζόμενοι κάθε ξενοδοχείου, τα γκαρσόνια, οι βοηθοί, οι φρουροί ασφαλείας... O Zουλφί Λιβανελί επιχειρεί μια κατάδυση στα βάθη της Kωνσταντινούπολης, μιας πόλης πολλών χιλιετιών. Mιας πόλης που αλλάζει και ανακυκλώνεται, ενώ η βία την οποία στεγάζει, άγνωστο πώς, παραμένει ίδια...