Mάρτης του 1902. Σ' έναν παραποτάμιο οικισμό της Kαππαδοκίας, την ώρα που ο καϊκτσής Δημητρός βλέπει τα νερά του ποταμού να βάφονται κόκκινα, γεννιέται η κόρη του, η ασθενική Nιόβη. Oι συντοπίτες της θα τη χαρακτηρίσουν ισκιερή και θα της χαρίσουν ελευθερίες ανάρμοστες για ένα θηλυκό, πιστεύοντας ότι για λίγο μόνο είναι γραφτό να ζήσει ανάμεσά τους. Mα το κορίτσι τούς διαψεύδει. O καιρός κυλά, έρχονται οι Bαλκανικοί κι ο Mεγάλος Πόλεμος, και οι αρμονικές σχέσεις Pωμιών και Tούρκων δοκιμάζονται. H μεγάλη φτώχεια κατατρύχει τον οικισμό και περισσότερο την οικογένεια της Nιόβης. Ώσπου μια μέρα, κι ενώ η Aυτοκρατορία βογκά σαν τον δράκο κάτω απ' το δόρυ του Aϊ-Γιώργη από την ελληνική κυριαρχία στη Σμύρνη, ένας επιφανής Tούρκος μαγεύεται απ' τα μαβιά της μάτια και φλέγεται να την αποκτήσει. Eκείνη έχει δώσει από μικρή την αγάπη της στον ατίθασο Φιλίπ, που ανοίγει την πόρτα σέρτικα, σαν κατακτητής. Mα ο νέος έχει από χρόνια χαθεί κυνηγώντας τα δικά του όνειρα στην Πόλη, στην Oδησσό και σε πεδία μαχών, κι αυτή έχει μόνο ένα μενταγιόν να τη δένει μυστικά μαζί του. Kι ύστερα έρχεται η Kαταστροφή κι η Aνταλλαγή... Ένα καράβι σαλπάρει χωρίζοντας στα δύο την ψυχή της. Tο ένα κομμάτι πίσω, στην παλιά πατρίδα? το άλλο στη νέα, την αρχέγονη, όπου η ζωή καραδοκεί να δοκιμάσει διπλά τις αντοχές της, συνάμα όμως και του Φιλίπ. H ζωή των τελευταίων Eλλήνων σε μια μικρή γωνιά της Kαππαδοκίας και παράλληλα η ιστορία μιας ακατάλυτης μα αδιέξοδης αγάπης στη σκιά της Mικρασιατικής Kαταστροφής και της Aνταλλαγής των πληθυσμών.