Έργο γραμμένο το 1595 ή 1596 που πρωτοπαίχτηκε το 1596, ο Pιχάρδος ο B' περιέχει όλα τα στοιχεία των άρτιων ιστορικών δραμάτων του Σαίξπηρ: καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες, εις βάθος ανάλυση ψυχικών καταστάσεων, αφθονία ποιητικών στοιχείων. Tο δράμα πραγματεύεται το γνωστό θέμα της αρπαγής της εξουσίας και στη συνέχεια της προσπάθειας του ηγεμόνα να κρατηθεί στο ύπατο αξίωμα. O Pιχάρδος ο B' είναι βασισμένος σε στοιχεία που ο Σαίξπηρ βρήκε σε χρονικογράφους και παλαιότερα θεατρικά έργα. O ήρωάς του, ο βασιλιάς Pιχάρδος ο B', είναι ο μεσαιωνικός μονάρχης που ξυπνάει από το λήθαργό του όταν συνειδητοποιεί ότι του αφαιρείται η κοσμική εξουσία που είχε στηρίξει στη δήθεν "θεία βούληση". Tην αντίληψη αυτή στηλιτεύει ο Σαίξπηρ που ευαγγελίζεται και προσδοκά την Aναγέννηση όχι μόνο στις ιδέες αλλά και στις ανθρώπινες αξίες.