Ένα γραφικό κεφαλοχώρι θαμμένο στα βουνά της Ηπείρου, ο Παράδεισος Ιωαννίνων, βρίσκεται ξανά στη δημοσιότητα όταν εξαφανίζεται μυστηριωδώς η όμορφη Κασσάνδρα, σύζυγος τοπικού παράγοντα-επιχειρηματία. Ένας έντιμος, δυναμικός και μάλλον μονόχνοτος αστυνομικός της Ασφάλειας Ιωαννίνων, ο αστυνόμος Περικλής Γαλάνης, έχει αναλάβει να εξιχνιάσει μια δύσκολη υπόθεση ληστειών σε εκκλησίες όλης της περιφέρειας, απ’ όπου κάνουν φτερά ανεκτίμητοι βυζαντινοί θησαυροί και ασημένια κειμήλια. Ένας αναπάντεχος φόνος, καθώς και η πίεση της αγροτικής γιατρού Μαρίας Λάζου, αναγκάζουν τον αστυνόμο Γαλάνη να αναλάβει ταυτόχρονα τις τρεις φαινομενικά άσχετες υποθέσεις – με απρόβλεπτες, επικίνδυνες και ενίοτε κωμικοτραγικές συνέπειες. Ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει τη δράση και το σασπένς της αστυνομικής πλοκής με το χιούμορ και τη διεισδυτική ματιά στα ανθρώπινα και στις ιδιαιτερότητες της ελληνικής επαρχίας. Οι άνδρες της Σήμανσης συνέχιζαν να μαζεύουν τα σπασμένα τζάμια από το πάτωμα και να τα ξεσκονίζουν με τα πινεέλα τους, ψάχνοντας για δακτυλικά αποτυπώματα. «Προσέξτε καλά μην κοπειίτε!» είπε ο Γαλάνης. «Τη βάψαμε αν πέσουν αίματα στα τεκμήρια». Κατέβηκε με έναν πήδο από το στασίδι και στάθηκε σε μια γωνιά εποπτεύοντας σκεφτικός τον χώρο. Ωραίος χώρος, υποβλητικός, οι τοίχοι ζωγραφισμένοι από το πάτωμα ως το ταβάνι –διά χειρός κάποιου ξακουστού αγιογράφου του δέκατου έβδομου αιώνα, όπως τους πληροφόρησε νωρίτερα ο παπάς–, το δε χρυσό τέμπλο ήταν σκαλισμένο με παραστάσεις και σύμβολα από τη Δευτέρα Παρουσία, έργο μοναδικής τέχνης, οι πιστοί έρχονταν από όλη την επικράτεια να το θαυμάσουν. Όχι όμως πια. Ο Γαλάνης κούνησε το κεφάλι του με θλίψη ανάμεικτη με οργή. Οι διαρρήκτες είχαν αφαιρέσει όλες τις εικόνες από το τέμπλο, που τώρα έχασκε σαν το στόμα ξεδοντιασμένης γριάς. Και όχι μόνο από το τέμπλο. Συνολικά, κάπου εκατό φορητές εικόνες και ιερά κειμήλια είχαν κάνει φτερά από το ξωκλήσι... Απόσπασμα από το βιβλίο