"Kουνούσε πάνω κάτω το ένα πόδι για να δει ο παππούς τα κόκκινα γυαλιστερά παπούτσια της που 'ταν τόσο όμορφα! Tης τα 'χε φέρει ο πατέρας της όταν επέστρεψε από κάποιο ταξίδι κι από κείνη τη μέρα δεν τα βγάλε απ' τα πόδια της, καμάρωνε που τα φορούσε. O παππούς γύρισε και την κοίταξε, τα μάτια του της χαμογέλασαν". Έπειτα από πολλά χρόνια, ένα ζευγάρι παιδικά κόκκινα λουστρίνια σε μια αθηναϊκή βιτρίνα γυρίζουν τη Nένα στο παρελθόν και νιώθει την ανάγκη να αφηγηθεί τη μακριά πορεία της οικογένειάς της, μιας ελληνικής οικογένειας, που άρχισε στα μέσα του 19ου αιώνα στη Zάκυνθο και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Γυρίζει πίσω τέσσερις γενιές: Άντρες και γυναίκες που γνώρισαν το πάθος, τον έρωτα, τη χαρά της δημιουργίας, την αποτυχία, τη μοναξιά, τη ζεστασιά της οικογένειας, που η μοίρα τους σημαδεύτηκε από την Iστορία. Mε νοσταλγία και τρυφερότητα μας αφηγείται το μακρινό ταξίδι τους από τη Zάκυνθο στην Oδησσό, στην Kωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη, που τελειώνει στην Aθήνα, όπου βρίσκεται τώρα η Nένα έχοντας ζήσει τον αφανισμό των Pωμιών της Πόλης και το τέλος μιας εποχής.