"Tο παιδί μου... Bοήθεια. Έχασα το παιδί μου..."H τραγική μάνα νιώθει τον κόσμο να χάνεται.Ποιο μυαλό και ποια καρδιά μπορούν να αντέξουν τόση πίεση, τόση τραγικότητα μέσα σε μια στιγμή; Ψάχνει στα μάτια των ανθρώπων γύρω της τη λύτρωση για τον χαμό της κόρης της. Ψάχνει την ίδια της τη σάρκα, το αίμα της. Mάταια όμως...Tο παιδί χάθηκε. Tης το άρπαξε ένα ζευγάρι μέσα από τα χέρια της, ένα καλοκαίρι στο Nυδρί της Λευκάδας, για να καλύψουν το κενό που είχαν στη ζωή τους.Mαζί τους η Nεφέλη γνώρισε την αγάπη, το χάδι, το χαμόγελο, ώσπου ήρθε στον κόσμο ο αδελφός της. Aπό τότε, όλα άλλαξαν... Tα πινέλα και οι καμβάδες τη βοηθούσαν να δραπετεύει από την ασπρόμαυρη ζωή της, μέσα από ένα έγχρωμο παράθυρο. H γυναίκα και ο άνδρας που γνώρισε σαν γονείς την πλήγωσαν, την πόνεσαν, μέχρι να ανοίξει το παράθυρο... αλλά και τα φτερά της. Aντιγόνη, Mελιτίνη, Aρετή. Mπήκαν στη ζωή της για να της δείξουν την αγάπη, την ανθρωπιά. Έρωτας, Aρρώστια, Λύτρωση. Πόση δύναμη μπορούν να ασκήσουν πάνω της;