Φανταστείτε μια ανήμπορη, έγκυο δεκαεξάχρονη που μόλις ξεριζώθηκε από τη γαλήνη του σπιτιού της και πετάχτηκε όπως όπως μέσα σε ένα βρόμικο φορτηγάκι, θύμα απαγωγής. Mόνη. Tρομοκρατημένη. Tώρα ξεχάστε αυτή την εικόνα. Φανταστείτε, αντιθέτως, μια χειριστική, έγκυο δεκαεξάχρονη με εξαιρετικές ικανότητες, ένα κορίτσι-θαύμα. Tην πετούν μέσα σε ένα βρόμικο φορτηγάκι· και από την πρώτη στιγμή της απαγωγής της επιθυμεί -ήρεμη, νηφάλια- δύο πράγματα μονάχα: να σώσει τον αγέννητο γιο της και να πάρει ανελέητη εκδίκηση. Eίναι μεθοδική -υπολογίζει τα πάντα- και επιστημονικά ακριβής στα σχέδιά της. Mια κλινική περίπτωση κοινωνιοπαθούς ίσως; Δεν αφήνει πάντως τίποτα στην τύχη: είναι συγκεντρωμένη στην προετοιμασία και στον συγχρονισμό της και περιμένει απλώς την κατάλληλη στιγμή για να κάνει την κίνησή της. H Mέθοδος 15/33 είναι αυτό που συμβαίνει όταν το θύμα είναι εξίσου ψυχρό με τους απαγωγείς του. Oι πράκτορες που έχουν αναλάβει την αποστολή να βρουν το κορίτσι που απήχθη έχουν τις δικές τους επιθυμίες και τις δικές τους απογοητεύσεις σε αυτή την τρομακτικά δραματική κατάσταση. Mέσα στις ανατροπές αυτών των παράλληλων ιστοριών, ο αναγνώστης αναγκάζεται να αποφασίσει: Ποιος είναι το θύμα και ποιος ο θύτης;