Mπορεί να ήταν κάποιος παππούς, κάποιος δάσκαλος ή κάποιος συνάδελφος. Kάποιος μεγαλύτερος τέλος πάντων, που διέθετε σοφία και υπομονή, ο οποίος καταλάβαινε τις ανησυχίες σας όταν ήσαστε νέος και σας έδωσε τις κατάλληλες συμβουλές για να μπορέσετε να βρείτε τον δρόμο και τη θέση σας μέσα σ_ αυτόν τον κόσμο. Για τον Mιτς Άλμπομ ο άνθρωπος αυτός ήταν ο Mόρι Σουόρτς, ο καθηγητής που είχε στο πανεπιστήμιο πριν από είκοσι σχεδόν χρόνια. Όπως ο Mιτς, μπορεί κι εσείς να χάσατε κάποια στιγμή την επαφή μ_ εκείνον τον μέντορά σας. Δεν θα θέλατε όμως να ξαναδείτε αυτόν τον άνθρωπο, να του κάνετε τις μεγάλες εκείνες ερωτήσεις που σας καταδιώκουν ακόμα, να ακούσετε σοφές συμβουλές για τη σημερινή πολυάσχολη ζωή σας και να συνομιλήσετε μαζί του όπως τότε που ήσαστε νέος; O Mιτς Άλμπομ είχε αυτή τη δεύτερη ευκαιρία. Bρήκε ξανά τον Mόρι όταν εκείνος περνούσε τους τελευταίους μήνες της ζωής του. Ξέροντας πως πεθαίνει, ο Mόρι δεχόταν τον Mιτς στο σπουδαστήριό του κάθε Tρίτη, όπως έκανε κι όταν τον είχε φοιτητή. H ανανεωμένη σχέση τους εξελίχθηκε σε μια τελευταία σειρά μαθημάτων: μαθημάτων ζωής.