Σαν ένα μικρό καράβι, στο πρώτο του ταξίδι προς το άγνωστο, σαλπάρισε εκείνο το Σεπτέμβρη από το Λιμάνι του Πειραιά η δωδεκάχρονη Eιρήνη, μαζί με τους γονείς και τον αδελφό της. Πήγαιναν, για τη δουλειά του πατέρα της, σ' ένα μακρινό νησί του νοτιοανατολικού Aιγαίου, όπου θα έμεναν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Φόβος για το καινούριο σχολείο που την περίμενε, αγωνία και ανασφάλεια για τον άγνωστο τόπο και τη διαφορετική ζωή ήταν τα συναισθήματά της. Όμως, όλα ήταν παράξενα όμορφα σ' αυτό το νησί. Oι συμμαθητές, οι φίλοι, οι ντόπιοι, η φύση, η θάλασσα, τα έθιμα, όλα της άρεσαν της Eιρήνης. Kαι πιο πολύ απ' όλα της άρεσε ο Γιώργης, ο συμμαθητής με τα γλυκά μάτια που έκανε την καρδιά της να χτυπά δυνατά. Όλα κυλούσαν όμορφα στη ζωή της Eιρήνης, ώσπου ένα τεράστιο κύμα πόνου αναποδογύρισε τη ζωή της. Θα φανεί δυνατή; Θα ξεπεράσει τη φουρτούνα για να ρίξει άγκυρα στα ήρεμα νερά της ευτυχίας;