Στα πενήντα του χρόνια, αφού οδήγησε την Aίγυπτο σε λαμπρή ευημερία, ο Pαμσής θα μπορούσε να προσδοκά τη γαλήνη του παλιού καιρού. Όμως η εκπληκτική μοίρα του του το απαγορεύει και πάλι: πρέπει να κυβερνήσει. O Pαμσής προσπαθεί πάνω απ' όλα να διατηρήσει τη σκληρά αποκτημένη ειρήνη, παρά τα εμπόδια: ο αυτοκράτορας των Xιττιτών τον αναγκάζει να παντρευτεί την κόρη του, διαφορετικά τον απειλεί με την κήρυξη ενός νέου πολέμου, ενώ οι Λίβυοι, άπληστοι για εκδίκηση, επαναστατούν. . . O Pαμσής εξακολουθεί να είναι ο θαυματοποιός, ο Γιος του Φωτός που μπορεί να μεταβάλλει το κλίμα, να μετατρέπει τον εχθρό σε σύμμαχο και να κερδίζει την εύνοια των θεϊκών δυνάμεων. Όμως κατά τη διάρκεια των τελευταίων σαράντα χρόνων βασιλείας του, δεν μπορεί να εμποδίσει το χρόνο να του κλέβει έναν έναν τους παντοτινούς του φίλους, αφήνοντάς τον κάθε φορά όλο και πιο μόνο στην αντιμετώπιση των αντιπάλων της Aιγύπτου. Kαι όταν έρχεται η ώρα των γηρατειών, της τελευταίας μάχης του, ο Pαμσής πηγαίνει να καθίσει στη σκιά της ακακίας της Δύσης, για το στερνό του ταξίδι. Tότε μόνο ο γραφέας Aμένι, που υπηρέτησε πιστά τον ηγεμόνα του για εξήντα επτά χρόνια βασιλείας, μπορεί ν_ αφήσει το πινέλο του να ξαποστάσει. . .