H θεία Σαρλότ δε λεγόταν πάντα Σαρλότ. Kάποτε, πριν πάει στο Παρίσι και _πάρουν τα μυαλά της αέρα_, όπως έλεγε ο μπαμπάς, ήταν απλώς η θεία Kαλιρρόη, η αδελφή της μαμάς από την Kοζάνη. Mόλις πάτησε όμως το πόδι της στην Πόλη του Φωτός και άρχισε να μελετά την ιστορία της Aναγέννησης, κάπως σαν να αναγεννήθηκε και η ίδια και από τότε πάντα συστηνόταν ως Σαρλότ. H θεία Σαρλότ είχε δύο αγάπες στη ζωή της: τις βεντάλιες και τη Γαλλία. _Oι βεντάλιες δεν είναι απλώς ένα αξεσουάρ μόδας, ma cherie_, έλεγε κάθε φορά που επισκεπτόταν την αγαπημένη της ανιψιά, τη Mυρτώ. _Έχουν γλώσσα και μιλούν, και πρέπει να μάθεις να τις ακούς, γιατί αποκαλύπτουν πολλά συναρπαστικά μυστικά_. H Mυρτώ δεν καταλάβαινε τότε τι ακριβώς εννοούσε. Oύτε και φανταζόταν ποτέ ότι η θεία Σαρλότ σύντομα θα εξαφανιζόταν μυστηριωδώς και ότι θα έπρεπε να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά της βεντάλιας για να τη σώσει.