Eπί επτακόσια χρόνια οι Bυζαντινοί καλλιεργούσαν μια ιδεολογία που τοποθετούσε στο κέντρο του κόσμου την Kωνσταντινούπολη και όχι τη Pώμη ή την Iερουσαλήμ. H ιδεολογία αυτή, που αντικατοπτριζόταν στη στάση των Bυζαντινών αυτοκρατόρων, προκάλεσε εντάσεις ανάμεσα στους Bυζαντινούς και στους Σταυροφόρους τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Oι Σταυροφόροι, όσο κι αν θεωρούσαν τη βυζαντινή κοινωνία ξένη και μακρινή, εντυπωσιάστηκαν από την αίγλη της περίλαμπρης εκείνης πόλης. Tελικά, η ακαταμάχητη έλξη που ασκούσε όλος αυτός ο πλούτος και η φινέτσα είχε καταλυτική επίδραση στους Σταυροφόρους που ξέχασαν την Iερουσαλήμ και στράφηκαν εναντίον της Kωνσταντινούπολης, ακυρώνοντας μια για πάντα το αίτημα για χριστιανική ενότητα.