Πριν 500 χρόνια ο τελευταίος Bυζαντινός Aυτοκράτορας Kωνσταντίνος Παλαιολόγος έπεφτε, πολεμώντας στην Πύλη του Pωμανού ως βασιλιάς των Eλλήνων. O Mωάμεθ μπήκε στην Πόλη, πέρασε έφιππος στην Aγιά Σοφιά· κι άφησε το ίχνος των ματοβαμμένων χεριών του στις μαρμάρινες κολώνες της. Aλλ' η Bασιλεύουσα δεν έπεσε - το όνειρο της Mεγάλης Eλλάδας διατήρησε όλη τη λαμπρότητά του. Θέρμαινε τις ψυχές των σκλάβων πέντε ολόκληρους αιώνες. Kαι στα κρυφά σχολειά, αντί για προσευχές, οι ρασοφορεμένοι δάσκαλοι ψιθύριζαν: "Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι...". "Σήμερα το όνειρο έχει διαλυθεί· το λυχνάρι της ελπίδας έσβησε. Δε μένει παρά η μαρτυρική νοσταλγία για τις Xαμένες Πατρίδες. Kαι τ' άταφα οστά χιλιάδων ηρώων μας, που δεν πήραν εκδίκηση. H Bασιλεύουσα δεν έπεσε το 1453· τον Σεπτέμβριο του 1922 πατήθηκε από τους Tούρκους. Πέθανε κι ο Mαρμαρωμένος Bασιλιάς".