«Τα έχω µε τη γυναίκα της οποίας φυλάω τα παιδιά». «Και γιατί ντρέπεσαι τόσο πολύ γι’ αυτό;» «Δεν ντρέποµαι». «Πόσων ετών είναι;» ρώτησε η µητέρα του. «Δεν ξέρω». «Πόσων ετών νοµίζεις ότι είναι;» «Είναι λιγάκι αγενές αυτό». «Είναι αγενές να υποθέσεις;» είπε η Γκρέις. «Χωρίς να είναι παρούσα;» «Κοίτα. Αν έλεγα ότι είναι εξήντα δύο ενώ είναι τριάντα εννέα… θα ένιωθα, δεν ξέρω. Ότι την προδίδω». «Νοµίζεις ότι µπορεί να κοιµάσαι µε µια γυναίκα εξήντα δύο ετών;» ρώτησε η Γκρέις. «Αχ, Τζόζεφ» είπε η µητέρα του απελπισµένη. «Δε νοµίζω ότι κοιµάται πράγµατι µε µια γυναίκα εξήντα δύο ετών» είπε η Γκρέις. «Νοµίζω απλώς ότι επινόησε µια γελοία δικαιολογία για να µη µας πει». Ένα συνηθισµένο σαββατιάτικο πρωινό σ’ ένα κρεοπωλείο στο Βόρειο Λονδίνο, η Λούσυ και ο Τζόζεφ συναντιούνται στον πάγκο, εκείνη απέξω, αυτός από µέσα. Η Λούσυ είναι καθηγήτρια και µητέρα δύο παιδιών, µε ένα παρελθόν που προσπαθεί να ξεχάσει· ο Τζόζεφ είναι φέρελπις ντιτζέι µε αβέβαιο µέλλον, στο οποίο ίσως πρέπει να αρχίσει να συγκεντρώνεται περισσότερο. Μπορεί να φυτρώσει σε τελείως διαφορετικό έδαφος ένας σπόρος καθοριστικής σηµασίας για τις ζωές τους; Στο Ακριβώς σαν εσένα ο Νικ Χόρνµπυ στοχεύει στην καρδιά του τι σηµαίνει να ερωτεύεσαι παράτολµα το καλύτερο δυνατό άτοµο – κάποιον που µπορεί να µην είναι καθόλου σαν εσένα. Και το κάνει µε τρόπο έξοχα παρατηρητικό, τρυφερό και τροµακτικά διασκεδαστικό.