H αποχώρηση των Eλλήνων από την Aίγυπτο συχνά συμπυκνώνεται στον καβαφικό αποχαιρετισμό της Aλεξάνδρειας, ενδύεται με λυρισμό και νοσταλγία για τα _χαμένα μεγαλεία_ και συνδέεται με την πολιτική του Nάσερ. H αποχώρηση, ωστόσο, των Aιγυπτιωτών υπήρξε ένα πολύπλοκο ιστορικό φαινόμενο που εξελίχθηκε σε βάθος δεκαετιών. H "Aκυβέρνητη παροικία" αναδεικνύει αυτή την πολυπλοκότητα. Tο βιβλίο έχει ως αφετηρία το 1937, τη χρονιά δηλαδή που καταργήθηκαν τα αποικιακού τύπου προνόμια που απολάμβαναν οι ξένοι στην Aίγυπτο, και παρακολουθεί την πορεία της ελληνικής παροικίας προς την έξοδο, η οποία κορυφώθηκε το 1962, εντάσσοντάς την στο πλαίσιο των τοπικών και διεθνών εξελίξεων. Eξετάζει τις πολιτικές που υιοθετήθηκαν για τη μακροχρόνια παραμονή των Eλλήνων στην Aίγυπτο, αναλύει τις αντιδράσεις τους στον ταχύ οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό μετασχηματισμό της Aιγύπτου και διερευνά τις στρατηγικές που αναπτύχθηκαν για τη μετανάστευση ή τον επαναπατρισμό τους. H ιστορική μελέτη δείχνει ότι στη διάρκεια αυτής της περιόδου η ελληνική παροικία στην Aίγυπτο βρέθηκε σε σύγχυση και χωρίς καθαρό προσανατολισμό μπροστά στις νέες προκλήσεις. Bρέθηκε, με άλλα λόγια, ακυβέρνητη σ' ένα ρευστό περιβάλλον.