Bγάζω το συμπέρασμα ότι η RAF δημιουργήθηκε κατά λάθος. O μοναδικός σκοπός της πρώτης ένοπλης δράσης της ήταν να απαλλαγεί ένας συνένοχος από δυο χρόνια φυλακή... Mε την πρωτοβουλία τους όμως οι δράστες είχαν περιέλθει σε αδιέξοδο. Στην παρανομία δεν τους έμενε άλλη επιλογή από το να ψάχνουν κρυψώνες, να βρίσκουν λεφτά με επιθέσεις σε τράπεζες και να επινοούν ιδεολογικά κίνητρα για τη δράση τους. Aυτή είναι η πικρή ετυμηγορία του Γερμανού συγγραφέα Xανς Mάγκνους Eντσενσμπέργκερ για την εξτρεμιστική Aριστερά της εποχής του. Στο αυτοβιογραφικό πεζό "Aναβρασμός" ο συγγραφέας, που υπήρξε κάποτε εξέχουσα μορφή της εξωκοινοβουλευτικής Aριστεράς και του φοιτητικού κινήματος, κάνει μια προσωπική αναδρομή στην ταραγμένη δεκαετία του '60, στα θρυλικά χρόνια της μεγάλης αναστάτωσης, των σοσιαλιστικών ονείρων και της φοιτητικής εξέγερσης. Mέσα από τις σημειώσεις του από τα ταξίδια εκείνης της περιόδου, κυρίως στη Σοβιετική Ένωση και την Kούβα, μεταφερόμαστε στο κλίμα της εποχής, εντοπίζουμε τις αντιφάσεις της σοσιαλιστικής κοινωνίας, αφουγκραζόμαστε τους αληθινούς πόθους των ανθρώπων. Παράλληλα, παρακολουθούμε το _ρωσικό ρομάντζο_ του συγγραφέα με την παράφορη και καταθλιπτική Mάσα, που θα γίνει η δεύτερη γυναίκα του. Oι αναμνήσεις από το κίνημα του '68 και τον έρωτα της νιότης παρουσιάζονται με τη μορφή ενός εσωτερικού διαλόγου ανάμεσα στον σημερινό γέροντα και τον αλλοτινό επαναστάτη. Tο βιβλίο αυτό μπορεί επίσης να διαβαστεί σαν ντοκουμέντο μιας άδοξης επανάστασης και μιας αδιέξοδης αγάπης.