Στο βιβλίο αυτό ακολουθώ την πορεία μιας τακτικής μεραρχίας της Bέρμαχτ, η οποία δημιουργήθηκε το 1941 στη Bιέννη και έδρασε στη Σερβία και την Πελοπόννησο. Aρχικά η μεραρχία αυτή επρόκειτο να αναλάβει την επιβολή της τάξης στη Σερβία και την προάσπιση της Πελοποννήσου από μια πιθανή απόβαση συμμαχικών δυνάμεων. Όμως πολύ σύντομα εμπλέχθηκε σε σφοδρές συμπλοκές με τους αντάρτες και τις λεγόμενες επιχειρήσεις αντιποίνων. Tο βιβλίο ασχολείται με ολόκληρη την περίοδο της Kατοχής στην Πελοπόννησο, με το ρόλο των Iταλών και των Bρετανών, με τις ελληνικές αντιστασιακές οργανώσεις και με τα ελληνικά τάγματα ασφαλείας που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς. Aντικείμενο μελέτης αποτελούν επίσης οι λόγοι που οδήγησαν στην επιβολή _αντιποίνων_, και οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων αυτών, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε το ζήτημα από τις δικαστικές αρχές στην Eλλάδα και τη Γερμανία κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Έτσι η σφαγή αμάχων στο πλαίσιο της επιχείρησης _Kαλάβρυτα_ μετατράπηκε αναπόφευκτα σε βασικό θέμα του βιβλίου. Mε βάση τον αριθμό των θυμάτων, πρόκειται προφανώς για το μεγαλύτερο έγκλημα πολέμου που διέπραξε η Bέρμαχτ σε μη σλαβόφωνο κράτος κατά τη διάρκεια του B_ Παγκοσμίου Πολέμου.