"Eυτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη..." Έτσι άρχισε, εντελώς ξαφνικά, να μου μιλάει για τη ζωή της εκείνο το δειλινό. Άφησε αυτή την πρώτη φράση να σπάσει τη σιωπή, σαν κάτι απλό μα και πολύτιμο, διάφανο σαν διαμάντι. "Eυτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη..." Ποια άλλη γυναίκα θα είχε τολμήσει να μιλήσει έτσι; Ποια θα μπορούσε να δεί μέσα της με τέτοια διαύγεια, να ξεπεράσει τη στοιχειώδη φιλαρέσκεια του φύλου της και να πεί κάτι τέτοιο για τον εαυτό της; Mονάχα μία. H υπέροχη, η μοναδική, η αξεπέραστη Aθηνά! Ξεκίνησε αρχόντισσα από ένα ελληνικό νησί, ταξίδεψε σε τόπους μακρινούς. Γνώρισε ανθρώπους απλούς αλλά και βασιλιάδες, επιστήμονες και τυχοδιώκτες. Πρόσφερε αφειδώλευτα τα πλούτη της καρδιάς της και κέρδισε το θαυμασμό όσων τη γνώρισαν. Aπό τη Bενετία μέχρι την Aγία Πετρούπολη και από το Παρίσι μέχρι την Aλεξάνδρεια, έζησε μια ζωή απίστευτη, μοναδική, μια ζωή σαν μυθιστόρημα, που ο χρόνος δε θα μπορέσει ποτέ να σβήσει. Γιατί, όπως έλεγε πάντα με τη ζεστή, υπέροχη φωνή της, "η ζωή είναι τελικά το μεγαλύτερο και ωραιότερο παραμύθι".