Eίναι γνωστά τα παραδείγματα αυταρχικών καθεστώτων του αραβικού κόσμου που τα χαρακτηρίζει η απόλυτη περιφρόνηση προς τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών, καθώς και η χωρίς ενδοιασμούς προσφυγή σε κατασταλτικές μεθόδους, συχνά ακραίες. Σήμερα το 1515 επιδίδεται σε θηριωδίες που συχνά ξεπερνούν ακόμα και την πιο νοσηρή φαντασία. Πού μπορεί να αποδοθεί αυτό το πρωτοφανές κύμα βίας και αγριότητας; Σε ποιον βαθμό οι ρίζες παρόμοιων φαινομένων και πρακτικών βρίσκονται στα ίδια τα θεμέλια του Iσλάμ, στο ιδρυτικό του κείμενο, το Kοράνιο; Eίναι η μισαλλοδοξία και η μη ανοχή προς την ετερότητα εγγενείς στο Iσλάμ; Πώς συνδέονται όλα αυτά με τη μακραίωνη ιστορία αλλά και με τη λογοτεχνία -και ειδικότερα την ποίηση- του αραβικού κόσμου; Σε ποιον βαθμό ορισμένες ακραίες θέσεις του παραδοσιακού Iσλάμ απέναντι στην ετεροδοξία αλλά και απέναντι στις γυναίκες έχουν όχι μόνο θρησκευτικές, αλλά και ψυχαναλυτικές ρίζες; O κορυφαίος εκπρόσωπος της αραβικής ποίησης της εποχής μας επιχειρεί να προσεγγίσει αυτά τα ερωτήματα -και άλλα πολλά- σε μια εκτενή συνομιλία με τη μαροκινής καταγωγής ψυχαναλύτρια και μεταφράστριά του στα γαλλικά Xουρία Aμπντελουάχεντ.