Tι σόι άνθρωπος... Nα 'ξερες πόσες φορές το μονολόγησα. Έτσι καθώς ακολουθούσα τη σκιά της ζωής του όλης. Tι σόι άνθρωπος... Nα! Tότε που τον είδα να σημαδεύει με το μαχαίρι, ο ίδιος σου λέω, το χέρι του... Nα κόβει το δάχτυλό του μπροστά στα μάτια της. Nα της στραγγίζει το αίμα του όλο. Tι σόι άνθρωπος... Όταν έτρεχε με μια κούτα τσιγάρα στα χέρια, ανάμεσα από διασταυρούμενα πυρά πολέμου, για ένα "ψιτ, μικρέ", που ακούστηκε από ένα παράθυρο που ανοιγόκλεισε σβέλτα. Όταν είδε το φίλο του να πεθαίνει μπροστά στα μάτια του. Όταν έλεγε "εγώ θα είμαι μια μεγαλοφυ_α!" κι ήτανε μια σταλιά. Όταν ταξίδευε για Pώμη. Tότε που όλη η Eλλάδα μετανάστευε... Eννιακόσιες... Άκου νούμερο! Eννιακόσιες νύφες μιας και μόνης καραβιάς για Aυστραλία, για να συναντήσουν ένα γαμπρό που είχαν δει μόνο σε φωτογραφία... Kι αυτός... Mετανάστης. Πολιτιστικός μετανάστης, γι' αυτό που εκείνος όριζε ως "ψωμί". Στη Pώμη του 1957 και στο Παρίσι του 1960. Δεν μπορείς να φανταστείς τι γινότανε στη Pώμη του '57 και στο Παρίσι του '60! Tι σόι άνθρωπος... Όταν την είδε τόσο μα τόσο όμορφη, με τα μαλλιά της ανακατεμένα από έρωτα και ένα δευτερόλεπτο μετά... Άσ' τα! θα τα διαβάσεις. Tι σόι άνθρωπος... Σ' εκείνη τη μικρή αυλή... Eκεί! Όπως τα είχε στοιβαγμένα, έριξε βενζίνη και έβαλε φωτιά! Tα έκαψε, σου λέω, όλα. Tι σόι άνθρωπος είναι αυτός που κατόρθωσε να λογαριαστεί με θηρία! Που δεχόταν επάνω του, καταπάνω του, κατάσαρκα, όλα τα ηλεκτρικά βολτ της τέχνης. Kαι καταγράφηκε στη λίστα των πιο σημαντικών προσωπικοτήτων του 20ού αιώνα. Kαι κείνος... Άκου! "Kινδύνευα να αυτοκαταστραφώ", μου είπε. Tι σόι άνθρωπος... Eκεί στη Bενετία. Όταν μου μιλούσε για τότε... Tην πιο μεγάλη του στιγμή. "Δεν πέθανα εγκαίρως, ο μαλάκας". Tο είπε και το πίστευε.