". . . Η ιστορία του πολιτισμού μπορεί να θεωρηθεί κατά πολλούς τρόπους: σαν μια διαδοχή γεγονότων (ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε την αρχαία ιστορία), σαν μια κίνηση μεγάλων ιστορικών δυνάμεων (ο τρόπος με τον οποίο σκεπτόμαστε την αναγέννηση και τη μεταρρύθμιση), στη βάση κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών πραγματικοτήτων (η άποψή μας για τον μεσαίωνα, την εποχή μπαρόκ και τις ροκοκό-κλασικές περιόδους) ή στη βάση των δημιουργικών προσωπικοτήτων (η ρομαντική άποψη). Αυτές οι αντιλήψεις δεν αποκλείουν η μία την άλλη και καμία απ' αυτές δεν εμποδίζει να συλλάβουμε την ιστορία του πολιτισμού σαν μια ιστορία ιδεών. Δίχως ελπίζω, να έχω ξεχάσει κανέναν απ' αυτούς τους παράγοντες, θα προσπαθήσω να γράψω αυτό το βιβλίο με βάση τον τελευταίο παράγοντα: τη δημιουργική εξέλιξη των μουσικών ιδεών τα τελευταία 65 χρόνια έναντι και ξέχωρα από το παρελθόν, σε όλη την ποικιλία και την ενότητα της ίδιας της ανάπτυξής του και στις δυνατότητές του για το μέλλον"