Ποιος δεν θέλει, περνώντας από αυτή τη ζωή, να αφήσει πίσω του ένα χνάρι του στο χώμα; Ο μαγικός χώρος μιας αρχαιολογικής ανασκαφής και οι έντονες συγκινήσεις που γεννά η ανακάλυψη της ιστορίας των ανθρώπων, της θαμμένης στο χώμα, αντιμάχονται τις δυσκολίες, τις ίντριγκες και τις παγίδες που παραφυλάνε σε κάθε βήμα στο πανεπιστημιακό κατεστημένο. Τα όνειρα, οι προσδοκίες, ο αγνός ενθουσιασμός, η συγκινητική αφοσίωση, από τη μια, οι ανεκπλήρωτες ευχές, η ανελέητη πάλη για επικράτηση, τα βαθιά τραύματα και η επιδίωξη της επιτυχίας με κάθε τρόπο, από την άλλη. Ένα πολύχρωμο πλήθος ανθρώπων –φοιτητές, καθηγητές, μεταπτυχιακοί, συνεργάτες– κάθε ηλικίας, υπόβαθρου, δυναμικής, επιλογών, στόχων, ονειρεύεται, ερωτεύεται, εργάζεται, προσδοκεί, χαίρεται και πληγώνεται, γκρεμίζεται, δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς, καραδοκεί, δολοπλοκεί, υπονομεύει και υπονομεύεται, δοκιμάζει τις αντοχές του και εξερευνά τα όριά του κάτω από τον ανελέητο ήλιο, πάνω στη μάνα γη? τη μάνα γη που είδε κι έζησε και σκέπασε ευλαβικά κι έκρυψε μέσα της τις ίδιες ιστορίες χιλιάδων ανθρώπων, χιλιάδες χρόνια τώρα.