«Θα πρέπει να βάλουμε στο παιχνίδι όλα όσα στερούνται οι θιασώτες του μίσους: την ικανότητα για ειρωνεία, την αμφιβολία, και το όραμα μιας ανοιχτής κοινωνίας». Carolin Emcke . Στο δοκίμιό της Εναντίον του μίσους, η Καρολίν Έμκε, μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες Γερμανίδες διανοούμενες, ασχολείται με τα μεγάλα θέματα του καιρού μας: τον ρατσισμό, τον φανατισμό, την αποστροφή για τη δημοκρατία. Σε μια ολοένα πιο πολωμένη και κατακερματισμένη κοινωνία, έχει πλέον επικρατήσει ένας τρόπος σκέψης που αμφισβητεί τις θέσεις των άλλων αλλά ποτέ δεν αναρωτιέται για τις δικές του. Στη δογματική αυτή προσέγγιση, που αγνοεί την πολυπλοκότητα των ζητημάτων, η Έμκε αντιπαραθέτει έναν ύμνο στην πολυφωνία και τη «μη καθαρότητα», πεπεισμένη ότι έτσι περιφρουρείται η ελευθερία των ατόμων, ακόμα και όσων αποκλίνουν από τον κανόνα. Και μόνο η επίδειξη θάρρους απέναντι στο μίσος και η διάθεση υποστήριξης και υπεράσπισης της πολυφωνίας θα επιτρέψουν την επιβίωση της δημοκρατίας? μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιπαρατεθούμε αποτελεσματικά στον θρησκευτικό και εθνικιστικό φανατισμό. Ένα βιβλίο για όσους αναζητούν τροφή για σκέψη και πειστικά επιχειρήματα στη μάχη της υπεράσπισης του ανθρωπισμού και της ανοιχτής κοινωνίας. Δημοσιογραφία και φιλοσοφία δεν τα πάνε και τόσο καλά μεταξύ τους. Η Καρολίν Έμκε καταργεί ωστόσο αυτό τον ανταγωνισμό, συνδυάζοντας μια εντυπωσιακή καριέρα δημοσιογράφου του πεδίου και πολεμικής ανταποκρίτριας με ένα θεωρητικό έργο εμπνευσμένο από τον Γιούργκεν Χάμπερμας και τον Άξελ Χόνετ. Απέναντι στον μοδάτο νεοσυντηρητισμό, που διαρκώς αναζητεί προσχήματα και επιδιώκει να δικαιολογήσει το μίσος, η Έμκε, που ανήκει στην Αριστερά και υπερασπίζεται σθεναρά την ομοφυλοφιλία της, καταγγέλλει τη νοσταλγία μιας κλειστής και ομοιογενούς κοινωνίας, την οποία εκμεταλλεύεται η Άκρα Δεξιά.Le Monde. - Καινοφανές και σαγηνευτικό κράμα φιλοσοφίας, δημοσιογραφικής έρευνας και λογοτεχνίας,όπου συναντάμε τον Σαίξπηρ και τον Αντόρνο, τον Γκαίτε και τον Ντεριντά, τον Έλιοτ και τον Φανό