H Martha Nussbaum θέτει σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο θεωρητικό σχέδιο: να δείξει γιατί η ηθική φιλοσοφία παραμένει ελλιπής όταν αρνείται τη συμβολή της λογοτεχνίας στην πραγμάτευση ζητημάτων περί του πρακτέου. Στα δεκαπέντε δοκίμια του τόμου προσπαθεί να απαντήσει στο σωκρατικό ερώτημα _Πώς πρέπει να ζει κανείς;_ υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, την ανατίμηση του γνωστικού ρόλου των συναισθημάτων, της αντίληψης και της φαντασίας, καθώς και την ηθική κριτική των λογοτεχνικών έργων, η οποία δεν αμελεί τη μορφή και το ύφος της αφήγησης. Oλόκληρο τον τόμο διατρέχει το ζήτημα της ενδεχόμενης σύγκρουσης ενός παθιασμένου βιώματος, του έρωτα, με την επιδίωξη της συνολικής ηθικής μέριμνας απέναντι στον άνθρωπο. _Όποιος θέλει να κατανοήσει την α_φίδρο_η σχέση λογοτεχνίας και φιλοσοφίας και τον τρόπο που η _ία επενεργεί στην άλλη, θα πρέπει να διαβάσει _ε προσοχή το έργο αυτό και να _ελετήσει τις θέσεις της συγγραφέως ενδελεχώς_. Wayne Booth, Philosophy and Literature