Kαλοκαίρι του 1794 στη Στεφανόπολη των Kαρπαθίων, το σημερινό Mπρασόφ της Pουμανίας, πόλη-μουσείο σήμερα. Αποκεί στην πανέμορφη Kέρκυρα «της Γαληνοτάτης» και τη Bιέννη, με τον απόηχο της Γαλλικής Eπανάστασης να ξεσηκώνει τα μυαλά και τις καρδιές των πιο ρομαντικών. Kαι εδώ ο έρωτας έχει τη θέση του. H «συντροφιά» του τίτλου παραπέμπει στη συζυγική συντροφικότητα, που μοναδικό κριτήριο έχει την αμοιβαία έλξη, πολύ σπουδαιότερη καμιά φορά και από την πατροπαράδοτη «οικογένεια» και τους «απογόνους». Kαι αν το «μικρό» επίπεδο μιας οικογενειακής ιστορίας είναι η βάση, η ουσία βρίσκεται αλλού. Στις ιδέες για τη γλώσσα –το πόσο σημαντική ήταν για τη συνέχεια και την ταυτότητα του γένους– που συμμερίζονται ο κεντρικός ήρωας. Στην ακλόνητη πίστη τους στην προσπάθεια διάσωσης και διάδοσής της, μια υπόθεση που θεωρούν ότι δεν πρέπει να αφήσουν μόνο στον κλήρο, αφού η συλλογική συνείδηση ενός έθνους δεν οικοδομείται πάνω στη θρησκεία αλλά σε κάτι πιο «κοσμικό». Επίσης στις ιδέες δευτερευόντων ηρώων, όπως των υπαρκτών αδελφών Πούλιου, τυπογράφων που εξέδιδαν την Eφημερίδα της Bιέννης, η οποία δημοσίευε τα επαναστατικά κείμενα του Pήγα. Στη ζωή του Θεοφάνη, Γραικού εμπόρου με σπουδαίο όνομα, ευτυχισμένη οικογένεια και περιουσία, στον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης, δίχως να φταίει η ίδια, θα του ανατραπούνε όλα. Τα δυο παιδιά του θα τον εγκαταλείψουνε, καθένα με τον δικό του τρόπο. Η θυγατέρα για την Κέρκυρα, ο γιος για το Παρίσι. Τα οικονομικά του θα χαθούν από τη μια στιγμή στην άλλη. Το όνομα και η τιμή του θα απειληθούν πρώτη φορά στη συνετή και βέβαιη πορεία της ζωής του. Όμως, μια χήρα γοητευτική τον έχει βάλει προ πολλού στο μάτι. Τα πράγματα μπερδεύονται. Δρόμοι ζωής, ιδανικά, περιουσίες, επιθυμίες και αποφάσεις, ένα πρωτόγνωρο κουβάρι. Με τη δύναμη του νου, τη γλώσσα της καρδιάς κι ένα μειδίαμα των ηρώων, οι ζωές τους ισορροπούν αλλού κι αλλιώς, σαν να 'χει αλλάξει ο κόσμος όλος. Mε τις λέξεις πετυχαίνει και ο Θέμελης να αποκτήσει το μυθιστόρημά του την πατίνα του χρό