Στη συνέντευξη αυτή με τον Frederic-Yves Jeannet, τα μόνα πράγματα για τα οποία ανησυχούσα ήταν η ειλικρίνεια και η ακρίβεια, με τη μία να αποδεικνύεται δυσκολότερη στην εξασφάλισή της από την άλλη. Είναι δύσκολο να περιγράψεις μια συγγραφική διαδικασία που ξεκίνησε πριν από τριάντα χρόνια χωρίς να την ομογενοποιήσεις και να την απλουστεύσεις σε μερικές αρχές. Δύσκολο να τονίσεις τις αναπόφευκτές της αντιφάσεις, και να δώσεις απτές λεπτομέρειες για κάτι που τόσο συχνά είναι υποσυνείδητο. Αυτή που συντάσσει τις προτάσεις μου, αυτή που επιλέγει κάθε λέξη, είναι η βούλησή μου, και δεν είναι κάτι που μπορώ να διδάξω στους άλλους επειδή δεν μπορώ και η ίδια να το προσδιορίσω. Νομίζω όμως ότι μπορώ να εξηγήσω τις προθέσεις των κειμένων μου και να δώσω τους «λόγους» μου που γράφω. Αυτοί οι λόγοι βασίζονται στη φαντασία αλλά αυτό δεν μειώνει τον τρόπο που πραγματικά επηρεάζουν το ίδιο το είδος της γραφής. Ελπίζω μονάχα ότι έχω πετύχει να εκφράσω μερικές εφήμερες ιδιωτικές αλήθειες –που αργά ή γρήγορα άλλοι θα αναθεωρήσουν– για ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Annie Ernaux