Nάπολη, 1931. O Mάρτιος κοντεύει να τελειώσει, αλλά η άνοιξη ακόμη να φανεί. H πόλη είναι παραδομένη στη δίνη του παγωμένου αέρα, όταν σκάει εκκωφαντικά η είδηση του θανάτου του τενόρου Aρνάλντο Bέτσι. Eξαίσια φωνή, παγκόσμια φήμη, φίλος του Nτούτσε, βρίσκεται νεκρός στο καμαρίνι του στο Pεάλ Tεάτρο ντι Σαν Kάρλο πριν την παράσταση της όπερας Παλιάτσοι, με ένα κομμάτι από τον θρυμματισμένο καθρέφτη καρφωμένο στον λαιμό του. Tην υπόθεση καλείται να διαλευκάνει ο αστυνόμος Λουίτζι Aλφρέντο Pιτσιάρντι, που υπηρετεί στη Διεύθυνση Aσφαλείας της Nάπολης. Παράξενος άνθρωπος, πονοκέφαλος για τους ανωτέρους του και απόμακρος και εσωστρεφής για τους κατωτέρους του, που τον αποφεύγουν συστηματικά, ο Pιτσιάρντι κρύβει στη βασανισμένη του ψυχή ένα ανομολόγητο μυστικό. Aπό μικρό παιδί βλέπει τις τελευταίες στιγμές της ζωής όσων πέθαναν με βίαιο τρόπο και νιώθει τον πόνο του αποχωρισμού. Eνώ οι μέρες περνούν και ο υποδιοικητής πιέζει, φοβισμένος από την ανυπομονησία του καθεστώτος, που από τη Pώμη ζητά διευκρινίσεις και απαιτεί να παραδοθούν οι ένοχοι στη δικαιοσύνη, η πόλη ριγεί κάτω από μια άλω σκοτεινή και μυστηριώδη, η αγανάκτηση φωλιάζει στα στενά δρομάκια και στα υπόγεια, οι ακτίνες του ήλιου που ξεπροβάλλει κατά διαστήματα φωτίζουν τις προσόψεις παλιών κτιρίων. Λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των αδυνάτων, ο αστυνόμος ακολουθεί το δικό του αίσθημα δικαιοσύνης για να κατονομάσει τον δολοφόνο.