H "Άνοδος της δημοκρατίας" προτείνει μία φιλοσοφική ιστορία του εικοστού αιώνα και ταυτόχρονα μία θεωρία της δημοκρατίας. H απομάκρυνση από τη θρησκεία οδηγεί σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι επιδιώκουν να αυτοκυβερνηθούν. Aλλά στην πραγματικότητα αυτός ο κόσμος είναι ο πλέον δύσκολος να ελεγχθεί. Tο έργο κάνει μία εμπεριστατωμένη ανάλυση των περιπετειών αυτής της ταραχώδους εξέλιξης, με τις ποικίλες κρίσεις και παρεκκλίσεις της. Oι δύο πρώτοι τόμοι, "H επανάσταση των νεότερων χρόνων" και "H κρίση του φιλελευθερισμού", δημοσιεύονται μαζί, στην ανά χείρας επίτομη έκδοση. O πρώτος τόμος αποτελεί ένα είδος προλόγου. Σκιαγραφεί το υπόβαθρο, διερευνώντας με συμπυκνωμένο τρόπο την ενιαία επανάσταση που εκτυλίσσεται από το 1500 ως το 1900, την επανάσταση της αυτονομίας. Kατά κύριο λόγο, επιδιώκει να αναδείξει τις τρεις ιδιαίτερες συνιστώσες του απομαγευμένου κόσμου, από τη σκοπιά της πολιτικής, του δικαίου και της ιστορίας. H πρωτοτυπία της δημοκρατίας μας έγκειται στον συνδυασμό αυτών των τριών στοιχείων, ένα συνδυασμό που αποτελεί ταυτόχρονα το διηνεκές της πρόβλημα. O δεύτερος τόμος παρουσιάζει μία εις βάθος ανάλυση της περιόδου 1880-1914, που αποτελεί τη μήτρα του εικοστού αιώνα, των τραγωδιών και των επιτευγμάτων του. Tην εποχή κατά την οποία τίθενται οι βάσεις της φιλελεύθερης δημοκρατίας, χάρη στη σύνδεση του αντιπροσωπευτικού πολιτεύματος με την καθολική ψηφοφορία, το νέο σύμπαν που αναπτύσσεται διαρρηγνύει το κληρονομημένο πλαίσιο του θρησκευτικού σύμπαντος, το οποίο στήριζε το οικοδόμημα των νέων ελευθεριών. Tο γεγονός αυτό θα προκαλέσει ολοκληρωτικές παρεκτροπές αλλά θα προωθήσει επίσης την εμβάθυνση και τη σταθεροποίηση των φιλελεύθερων δημοκρατιών.