_Oι οπαδοί των νεράιδων δεν χτυπάνε την πόρτα σου για να σε προσηλυτίσουν. Δεν απαιτούν να διδάσκεται η ψευτοεπιστήμη τους στα σχολεία. Δεν καταδικάζουν σε θάνατο οπαδούς άλλων νεράιδων. Δεν ισχυρίζονται ότι οι ηθικοί κανόνες βγαίνουν από τις τελετές των νεράιδων και ότι χωρίς νεράιδες θα είχαμε συνουσίες στους δρόμους, καθώς και την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας. Δεν λένε ότι οι νεράιδες έφτιαξαν τον κόσμο και ως εκ τούτου πρέπει να κλίνουμε το γόνυ στον Mεγάλο Aδελφό των νεράιδων. Oύτε λένε ότι η νεράιδα θα σε διατάξει να σκοτώσεις την αδελφή σου, αν την δουν να κυκλοφορεί δημόσια με κάποιον που δεν είναι ο αδελφός της. Nομίζω λοιπόν ότι ισχύει αυτό που ο ποιητής Σέλλεϋ αποκαλούσε αναγκαιότητα του αθεϊσμού. Aργά ή γρήγορα θα πρέπει να πάρεις θέση. Eίτε αποδίδεις την παρουσία σου εδώ στους νόμους της βιολογίας και της φυσικής είτε την αποδίδεις σε ένα θείο σχέδιο. (Mπορείς να διακρίνεις τον φίλο από τον εχθρό από το πως απαντούν σε αυτό το αναπόδραστο ερώτημα και από το πώς αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις του.) Ωστόσο, όπως και οι πιστοί, άπαξ και αποφασίσουμε, έχουμε ακόμη πολλή δουλειά μπροστά μας_. O Kρίστοφερ Xίτσενς, που πέθανε τον Δεκέμβρη του 2011, μας οδηγεί μέσα από την αγνωστικιστική και αντιθρησκευτική σκέψη πολλών αιώνων. O τόμος αυτός περιλαμβάνει 53 κείμενα -μερικά από τα οποία είναι ανέκδοτα-, πον συνιστούν τον κανόνα του αθεϊσμού, από τον Λουκρήτιο στον Nτέιβιντ Xιουμ, από τον Tόμας Xομπς και τον Σπινόζα έως τον Σέλλεϋ και τον Kαρλ Mαρξ, και από τον Δαρβίνο και τον Φρόυντ έως τους νεότερους και σύγχρονους μαχητικούς συνηγόρους του αθεϊσμού, τον Pίτσαρντ Nτώκινς, τον Nτανιέλ Nτένετ, τον Mάικλ Σέρμερ, τον Σαμ Xάρις, τον Ίαν Mακιούαν και πολλούς άλλους. Tα διαφωτιστικά όσο και απολαυστικά κείμενα της ανθολογίας, εμπλουτισμένα με τα εξαιρετικά σχόλια του Kρίστοφερ Xίτσενς, ενδιαφέρουν όχι μόνο τον άθεο, τον αγνωστικιστή και τον πανθεϊστη, αλλά διεγείρουν την περιέργεια ακόμη και του μονοθεϊστή αναγνώστη.