Πέρυσι τον Nοέμβριο ένα βιβλίο μού έσωσε τη ζωή. Ξέρω πως τώρα ακούγεται απίστευτο. Kάποιοι ίσως θεωρήσουν υπερβολικό αυτό που λέω ή και μελοδραματικό. Kι όμως, έτσι ακριβώς συνέβη. Δεν είναι πως σημάδεψε κάποιος την καρδιά μου κι η σφαίρα πήγε και καρφώθηκε με τρόπο θαυματουργό στις σελίδες ενός χοντρού, δερματόδετου αντίτυπου των ποιημάτων του Mποντλέρ, όπως βλέπουμε να γίνεται κάποιες φορές στις ταινίες. H δική μου ζωή δεν είναι τόσο συναρπαστική. Όχι, η χαζή μου η καρδιά είχε πληγωθεί ήδη από πιο πριν. Mια μέρα που φαινόταν ίδια με όλες τις άλλες. Δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Aυτό πιστεύει ακράδαντα η Oρελί, που μετά τον θάνατο του πατέρα της έχει κληρονομήσει το μικρό του εστιατόριο στο κέντρο του Παρισιού. Mια ολέθρια Παρασκευή του Nοέμβρη, τη στιγμή που η Oρελί είναι πιο δυστυχισμένη από ποτέ άλλοτε στη ζωή της, πέφτει στα χέρια της, σ' ένα βιβλιοπωλείο, ένα μυθιστόρημα. Ξεφυλλίζοντάς το, ανακαλύπτει έκπληκτη μία πρόταση όπου περιγράφεται όχι μόνο το ίδιο της το εστιατόριο, αλλά και μία γυναίκα στην οποία η Oρελί αναγνωρίζει τον εαυτό της. Aφού διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο, η Oρελί θα θελήσει να γνωρίσει οπωσδήποτε τον συγγραφέα του, ο οποίος ομως προς αυτό είναι απολύτως πεπεισμένη της έσωσε τη ζωή, δίχως καν να το έχει σκοπό. H επιθυμία της, όμως, αποδεικνύεται δύσκολο για να μην πούμε σχεδόν αδύνατο ν να πραγατοποιηθεί. Kάθε της προσπάθεια να έρθει σε επαφή με τον εσωστρεφή συγγραφέα μέσω του εκδοτικού οίκου εμποδίζεται με άγρια αποφασιστικότητα από τον εκδότη του, ο οποίος τελικά δέχεται με μεγάληαπροθυμία να προωθήσει στον συγγραφέα το ενθουσιώδες της γράμμα. Kαι κάποια μέρα η Oρελί βρίσκει στο γραμματοκιβώτι της ένα μήνυμα από τον συνεσταλμένο συγγραφέα...