Άραγε, γιατί το μέλι κυλάει απαλά, ενώ το κέτσαπ αρνείται πεισματικά να βγει από το μπουκάλι; Γιατί έλιωναν οι σοκολάτες στις τσέπες των χειριστών ραντάρ; Πώς λειτουργούν οι επαγωγικές εστίες; Τι κάνουν τα ηλεκτρόνια όταν φτάνουν στο θερμαντικό στοιχείο; Γιατί οι πατάτες γίνονται τόσο τραγανές και η μπριζόλα τόσο ζουμερή; Πώς «δένει» η σάλτσα, και πώς η θερμοκρασία μεταμορφώνει τη γεύση; Τι ρόλο παίζει η κβαντική σήραγγα στο μαγείρεμα και στον μεταβολισμό των τροφών; Γιατί μας δροσίζει ένα ζεστό τσάι; Πώς ενισχύονται οι μοριακές δονήσεις, και γιατί γεμίζει τρύπες το ψωμί; Γιατί εκρήγνυται η μπεσαμέλ στην κατσαρόλα, το αβγό στον φούρνο μικροκυμάτων, και το αλεύρι στον αέρα; Γιατί λίγο αλάτι γλυκαίνει τη σοκολάτα; Και γιατί, μα γιατί δεν μπορούν να μαγειρέψουν οι αστροναύτες στο διάστημα; Από τη θερμοδυναμική του παστίτσιου μέχρι τη μοριακή συμπεριφορά του καφέ, από τη φυσική του λουκουμά μέχρι την αινιγματική «ημερομηνία λήξης» και τα πανταχού παρόντα παράδοξα της κβαντικής μηχανικής, οι αδήριτοι νόμοι της φυσικής κυριαρχούν στις γαστρονομικές δημιουργίες μας. Με φλόγα, ατμό, επιστημονική ακρίβεια, νοστιμιά και χιούμορ, ο Γιώργος Βεκίνης μετατρέπει το τηγάνι σε πείραμα, το μάτι της κουζίνας σε θερμική μηχανή και το απολαυστικό μαγείρεμα σε ένα γοητευτικό μάθημα φυσικής. Ένα βιβλίο για όσους κοιτούν την κατσαρόλα και βλέπουν έναν μικρό επιταχυντή σωματιδίων, για όσους υποψιάζονται ότι ο φούρνος είναι συγγενής του Ήλιου, για όσους δυσκολεύονται να ανοίξουν το καπάκι της μαρμελάδας, για όσους αναρωτιούνται πόση, μα πόση τελικά, φυσική χωράει σε μια κουζίνα;