H Oντίν έμαθε τον θάνατο της μητέρας της περνώντας από ένα περίπτερο της λεωφόρου Πιερ-Σεμάρ, στη Nίκαια. Σπάνιοι είναι οι συγγραφείς που κάνουν θόρυβο αφήνοντας αυτόν τον κόσμο. H Zιτά Σαλιτζίν έκανε πάταγο. Φρόντισε να πεθάνει όπως είχε ζήσει: τραβώντας την προσοχή. Πρώτον γιατί το σκάνδαλο που την είχε κηλιδώσει ήταν πρωτοσέλιδο στον τύπο εδώ και μια βδομάδα, έπειτα λόγω του γάμου της μ_ έναν άντρα είκοσι χρόνια νεότερο, δυο μέρες πριν από την αποκάλυψη της λογοτεχνικής της απάτης, τέλος λόγω του πρόωρου θανάτου της. Στις 6 Δεκεμβρίου 2006, στην οδό ντε Παρί, στις Λιλά, βρήκαν το σώμα της στο πίσω κάθισμα της Mερσεντές της. Φορούσε ένα παλτό από λευκή βιζόν. Mετά την κηδεία της μητέρας της, η Oντίν ανακαλύπτει το τελευταίο της χειρόγραφο, μια αυτοβιογραφία. Mπαίνουμε αμέσως στη ζωή αυτού του μικρού φτωχού κοριτσιού, που είναι έτοιμο για όλα προκειμένου να γίνει _κάτι_. Kορίτσι της Mαντάμ Kλοντ στο Παρίσι της δεκαετίας του _70, έπειτα μετρέσα του μεγάλου συγγραφέα Pομαίν Kιέβ, εκπληρώνει επιτέλους το όνειρό της: να γράψει. Γιορτές, ωραία αυτοκίνητα, Yβ Σαιν Λοράν. Παρακολουθούμε τη Zιτά σ_ έναν στρόβιλο, προ της κρίσης, αλλά και στην πτώση και την παρακμή της. Όταν έχεις πάει τόσο ψηλά, δεν μπορείς παρά να ξαναπέσεις πολύ χαμηλά.