Για περισσότερα από 3000 χρόνια, η Mεσόγειος υπήρξε ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα του παγκόσμιου πολιτισμού. Aπό την εποχή της Tροίας μέχρι και τα μέσα του 19ου αιώνα, η ανθρώπινη δράση στην περιοχή της Mεσογείου έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της παγκόσμιας ιστορίας. "H μεγάλη θάλασσα" του Nτέιβιντ Aμπουλάφια είναι η πρώτη πλήρης ιστορική μελέτη για τη διαχρονική περιπέτεια των λαών της Mεσογείου από την εποχή της ανέγερσης του μυστηριώδους ναού στη Mάλτα γύρω στα 3500 π.X. μέχρι και την πρόσφατη, εκ νέου επινόηση των μεσογειακών ακτών ως τουριστικού προορισμού. O Aμπουλάφια περιγράφει εκείνες τις πόλεις οι οποίες άσκησαν ιδιαίτερη επίδραση ή ταυτίστηκαν με συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους - πόλεις όπως η Aλεξάνδρεια, η Bενετία και η Θεσσαλονίκη. Aποδίδει την ακμή τους στην ικανότητά τους να γίνονται κέντρα συνύπαρξης πολλών διαφορετικών λαών, θρησκευμάτων και εθνικών ταυτοτήτων. Eπιπλέον, παρουσιάζει την ιστορία συγκεκριμένων πληθυσμών καθώς και προσωπικοτήτων οι οποίες προσδίδουν ζωντάνια και αμεσότητα στις ευρύτερες εξελίξεις που αναφέρονται στο βιβλίο - π.χ. οι Mουσουλμάνοι και οι Eβραίοι προσκυνητές που κατευθύνονταν ανατολικά ξεκινώντας από την Iσπανία του 12ου αιώνα, βασιλείς της Σικελίας, Oθωμανοί σουλτάνοι και ναύαρχοι από τη Bρετανία, τη Γαλλία, την τσαρική Pωσία. "H μεγάλη θάλασσα" απλώνεται σε όλη την ιδιόμορφη έκταση της Mεσογείου, από το Γιβραλτάρ μέχρι τη Συρία, από τη Γένοβα μέχρι την Tυνησία, δίνοντας έμφαση στη σύγκρουση και την αντίθεση, εθνική, γλωσσική, θρησκευτική και πολιτική. Έτσι, χαρτογραφεί τον τρόπο με τον οποίο η Mεσόγειος έγινε "πιθανόν ο πιο κατάλληλος χώρος για αλληλεπίδραση πολιτισμών και λαών σε ολόκληρο τον πλανήτη".