Είναι η αρχή ενός οικογενειακού δείπνου κατά τη διάρκεια του οποίου ο Αντριάν, σαραντάρης σε κατάθλιψη, περιμένει απελπισμένα μια απάντηση στο μήνυμα που μόλις έστειλε στην πρώην του. Η απάντηση όμως δεν έρχεται... Πώς να αντιδράσει; Αυτή η ερώτηση στριφογυρίζει εμμονικά στο μυαλό του Αντριάν. Να επιμείνει; Να περιμένει; Να ακολουθήσει μια αποστασιοποιημένη συμπεριφορά ή μήπως να ενδώσει στην παρόρμησή του με οποιοδήποτε κόστος; Σαν να μην ήταν αρκετό, ο μέλλον γαμπρός του τον «παγιδεύει» με μια φράση που τον ρίχνει στον απόλυτο πανικό: «Ξέρεις, η αδελφή σου θα χαιρόταν πολύ αν έκανες μια πρόποση τη μέρα της τελετής». Ανάμεσα στις πατάτες ογκρατέν και τα προσχέδια της πρόποσης, όλα το ένα πιο παράλογο απ’ το άλλο, διαγράφεται μια συγκινητική και απογοητευμένη συναισθηματική διαδρομή, εφάμιλλη των καλύτερων ρομαντικών κομεντί.